Zondag 19 juni:
Te vroeg gaat de wekker, maar het is voor een goed doel. Om 06.00 uur worden we opgehaald en een uurtje later staan we op het vliegveld. Ook wel weer een gekke gewaarwording. Vanaf Moskou hebben we alles over land afgelegd. Nu ineens gaan we weer vliegen, met als bestemming Phuket! Zon, zee, strand en een luxe hotel… zucht…
Het is maar een kleine anderhalf uur vliegen en vervolgens nog een ruim uurtje naar ons hotel aan Karon Beach. De oprijlaan is overtuigend en als we aankomen wanen we ons in luxe. Het personeel is over vriendelijk en de (openlucht)lobby een plaatje. Aangezien het pas 12.00 uur is moeten we nog even wachten op onze kamer. Maar dat half uurtje wordt opgevuld met een welkomsdrankje.
Onze bagage (schaamtevol dat het nu rugtassen zijn besmeurd met modder met een geur van 4 maanden zweet) wordt op een karretje gelegd en door een speciaal mannetje met een grote glimlach naar onze kamer gebracht. Het moet niet gekker worden…
Dat wordt het wel. De kamer is groooot en luxe, het balkon ziet uit over het zwembad (wat werkelijk een plaatje is) en de badkamer met een totale lengte van 12 meter… jaja.. is voorzien van alle gemakken die een paar vermoeide backpackers nodig hebben.
Als het mannetje weg is dansen we door de kamer en kijken elkaar aan. Dit is niet de kamer die we geboekt hebben. Maar als zij niets zeggen, dan houden wij onze mond ook wel.
Het is nog geen half uur later als we met ons gat in het zwembad liggen. Heerlijk! De rest van de middag weten we onszelf nog net van het ligbedje weer in het zwembad te rollen en terug op het bedje. Veel actiever wordt het niet.
Na een douche lopen we het stadje in en proosten we op de luxe waarin we momenteel verkeren.
Maandag 20 juni:
Tja, wat zal ik over deze dag vertellen. Het ontbijt vult onze magen tot het avondeten. Aan alles is gedacht en aan niets is een tekort. Genieten dus.
De rest van de dag brengen we door aan het zwembad. Beetje lezen, zwemmen en nix doen. Wist niet dat we dat een hele dag konden volhouden, maar vandaag gaat het ons verrassend makkelijk af. Haha…
De avond wordt zittend op ons balkon doorgebracht met een afhaal maaltijd Pad Tai, een bananen pannekoek, een paar biertjes en een flesje wijn. Een echte vakantiedag dus.
Dinsdag 21 juni:
Deze dag verloopt niet veel anders dan gisteren. Eten, zwemmen, zonnen, lezen en weer douchen. En nog steeds verveeld het niet. Omdat we vandaag 13 jaar bij elkaar zijn gaan we uitgebreidt uit eten. Een tentje op kruipafstand van het hotel serveert een biefstuk waar je je vingers bij aflikt. Best lekker na al die rijst en noodles… Met patat en mayonaise. Super.
Als ik later, net na Ruud, weer bij het hotel aankom is de badkamer omgeven met kaarsen, het bad gevuld en staat met zout geschreven dat we 13 jaar samen zijn. Wauwww, wist niet (ook niet na 13 jaar) dat mijn Ruud zo romantisch kon zijn. En ja, dan kan de grote vraag niet uitblijven:
Jaaaaa, we gaan TROUWEN..!!!
Een perfecte afsluiting van een prachtige reis op een uitmuntende lokatie….
Slaap lekker en droom zacht.
Woensdag 22 juni:
Nog nadoezelend van gisteren… hmm zucht… lopen we naar het ontbijt. Hierna gaat Ruud alvast naar het zwembad terwijl ik naar het strand loop. Het kan toch niet zo zijn dat we in Phuket zitten en geen enkele foto hebben van de zee. Als ik over het strand loop bekruipt me een akelig gevoel. De ellende die zich hier in 2004 heeft afgespeeld (waar je overigens niet meer van ziet of merkt) komt ineens errug dichtbij. Brrr, kan niet bevatten hoe dat moet zijn geweest. De zee, die me normaal niet verveeld en een rustig gevoel geeft, bekijk ik met andere ogen. Nee, ik hoef hier niet te liggen. Ga wel weer gewoon terug naar het zwembad. Veilig en compact.
Tja, en dan verval je alweer snel in dat patroon van zwemmen, zonnen, lezen en douchen, nog steeds verveeld het niet! Wat is er met ons aan de hand??
De Pad Tai van eergister is zo goed bevallen (dat straat eten is echt goed!) dat we besluiten vanavond weer zo’n bakje te halen. Twee pannekoeken later maar geen Pad Tai te zien belanden we bij een restaurantje. Je moet toch wat, heel vervelend. Met onze buik weer vol lopen we terug en sluiten we de avond af op ons balkon. Alvast een beetje mijmerend over De Grote Dag.
Donderdag 23 juni:
Vandaag doen we het rustig aan. Het is immers onze laatste dag.
Veel eten, beetje zwemmen, zonnen en lezen. Hmm, hij wijkt eigenlijk niet eens zo heel veel af van de afgelopen dagen.. hihi… Nog één duik en tegen zessen is het tijd om te gaan we douchen. Met onze gebruinde lijven, oké licht aangebakken (maar het wordt bruin, echt waar..) lopen we naar onze kamer. Na een douche lopen we het stadje in voor de laatste inkopen (ja, Ruud koopt z’n vierde paar slippers..??). Nog één pannekoek wordt verorberd voor we in hetzelfde restaurant belanden als de 21ste.
Heerlijk. Terug in het hotel pakken we eerst onze tas om daarna voor de laatste keer op het balkon plaats te nemen.
Het was een prachtige lokatie om deze reis mee af te sluiten. Morgen vroeg weer op. We gaan naar huis!!
Vrijdag 24 juni:
De telefoon gaat. Wake up call, het is 04.00 uur. Nog één keer verdwalen we in onze badkamer om om 04.45 uur in de taxi te stappen. Drie kwartier later staan we op het vliegveld en checken we in. En dan kan het wachten beginnen. Eerst anderhalf uur op Phuket en na de eerste vlucht nog eens 3 uur op Bangkok. Uiteindelijk vertrekken we beide keren keurig op tijd.
De vlucht is lang en saai. Waarom duurt een terugreis toch altijd zo ellendig lang? Rond 18.15 uur Nederlandse tijd landen we op Düsseldorf. We haasten ons door de douane, wachten op de bagage en als we de gate uitlopen staat papa al vooraan. Helemaal goed, knuffels en tranen later lopen we naar de auto.
De reis naar huis wordt kwebbelend afgelegd en eenmaal thuis worden we aangenaam verrast door de slingers, bloemen, kaartjes en een goed gevulde koelkast. Helemaal super!
Rusland, Mongolië, China, Vietnam, Cambodja, Laos en Thailand. Allemaal hoogtepunten van deze reis, niet met elkaar te vergelijken. Het was geweldig, een beleving, een avontuur, maar ook goed nu weer thuis te zijn!
Allemaal bedankt voor de leuke en lieve reacties en tot de volgende keer…