Vrijdag 22 april:
Nog een stop om 3.00 uur ‘s nachts en dan eindelijk om 6.00 uur zijn we in Hekou. Slechts 100 meter voor de grens worden we uit de bus gezet. Hoe frustrerend is het dat nu de grens pas om 8.00 uur open gaat! We zetten ons zelf op het stoeprandje en beginnen aan ons ontbijt. Klokslag 8.00 uur staan we voor de immigration. Uitchecken in China en dan de brug over naar VIETNAM!!! Stempelen en jaaaaa, we zijn er…
Een paar minuten later zitten we achterop een brommertje richting de ATM. Want van de overgebleven 3 euro uit China komen we niet ver. Na flinke onderhandelingen (je wordt afgezet waar je bij staat) zitten we in een minibus naar SaPa. Na een eneverende rit (de rijkunsten zijn hier al even ongelukkig) komen we tegen 9.30 uur aan. Een klein overzichtelijk stadje met veel lokale vrouwen die meteen alles van je willen weten en natuurlijk hun hebbe-dingen willen verkopen. Op zoek naar een hotel. Er zijn er genoeg alleen zitten er best wel veel vol! We staan echt te kijken, waar komen al die westerse toeristen toch ineens vandaan?? Uiteindelijk vinden we een goed plekje en we boeken meteen een tour voor morgen en een brommertje voor vanmiddag. Zo, nu eerst lekker douchen en ontbijten/lunchen.
Om 13.30 uur gaan we op pad. Het doel is de Tram Ton Pass, de hoogste pas op 1900 meter. Onderweg doen we ons uiterste best iedereen die ook op de weg rijdt te omzeilen, en zij ons. Beetje chaotisch is het wel. Maar het gaat goed. We bereiken de Silver Waterfall. Bekijken deze en gaan weer verder. Het uitzicht is (behalve mistig) errug mooi. Wazige bergen op de achtergrond, diepe valleien en prachtige rijstvelden.
Voorbij de pas wordt het ineens warmer. Da’s ook grappig. Het stond wel in de Lonely, maar dat je het echt ervaart dat het warmer is en minder wind aan de andere zijde van de berg. Andersom is trouwens minder. Het wordt kouder… Op goed geluk ontdekken we een splinternieuw aangelegd pad wat halverwege begint met bordjes dat er een waterval is. Toch maar even verder kijken. Na een drie kwartier lopen bereiken we inderdaad een waterval. Een supertocht en een prachtige waterval. Veel beter dan die Silver Waterfall. Hij zal vast in de volgende editie van de LP staan, haha..
Als we net weer op de brommer zitten begint het te regenen, eerst nog een paar spatjes maar binnen no time zijn we doorweekt. Lekker! We schuilen nog maar besluiten uiteindelijk toch maar verder te rijden. Het begint donker te worden en echt droog lijkt het niet te gaan worden. Helaas.
In het hostel kleden we ons om en gaan dan op zoek naar een warm restaurantje. En na een heerlijke maaltijd duiken we op tijd ons bed in.
Zaterdag 23 april:
Om 9.30 uur vertrekt onze tour. Met een gids en twee fransen lopen we zo’n 6 km door de rijstvelden. Stijl naar beneden glibberen we door de drek en dan weer omhoog. Met continue een waanzinnig uitzicht over de rijstvelden, de vallei met zijn rivier en de bergen. We bezoeken een lokale familie en struinen door de kleine dorpjes.
Vanaf het begin lopen er lokale mensen met ons mee. Errug gezellig hoor, maar jeetje wat een hoop werk om uiteindelijk iets te kunnen verkopen. Eerst lopen ze ‘s ochtends van het dorp naar SaPa, om vervolgens met de toeristen (één op één; er lopen dus 4 lokale dames met ons mee) weer terug te keren naar het dorp. ‘Mijn’ lokale dame, ze is pas 17 jaar en heeft een kindje van 5 maanden op haar rug, is een vrolijke tante met een redelijke engelse vocabulair. Ze verteld honderd uit en vraagt mij de oren van mijn hoofd. Ondertussen loopt ze behendig op haar slippertjes de berg af en helpt mij ondertussen op de been te blijven. Tja, dan moet je natuurlijk ook wel iets kopen. Vind ik dan, anders heeft ze 4 uur voor niets ‘gewerkt’. Da’s toch ook zielig. Na de lunch ben ik dan ook de nieuwe eigenaar van een prachtig zilveren armbandje à 75 eurocent!
Tegen 14.30 uur worden we met een oude jeep opgehaald en terug naar SaPa gebracht. Dat was een geslaagde wandeling. Rustig bekijken we onze foto’s en lopen dan nog even het stadje in. Het is marktdag, dus een drukte van belang in alle straten. Heerlijk struinen en afdingen. Ruud is echt goed. voor 75 cent ben ik nu ook een petje rijker en voor dit zelfde bedrag bemachtigen we ook 20 chopsticks. Zo is winkelen echt leuk…
‘s Avonds zetten we ons naast de open haard in een gezellig restaurantje en bestellen een spies met patat. Heerlijk, even geen rijst of noodles.
De engelse pub geeft ons nog de gelegenheid om gezellig een biertje te drinken en dan wordt het toch echt tijd om te gaan slapen. Morgen op tijd op.
zondag 24 april:
Pasen..!! Dat gevoel hebben wij even niet. Om 07.30 uur worden we opgehaald. Vandaag gaan we naar de markt in Bac Ha. Een dorp zo’n 3 uur rijden hier vandaan. Het is één van de grootste en bekendste markten van Vietnam waar veel lokale mensen uit de bergen iedere zondag komen op te kopen en/ of verkopen. Uiteraad is ie de laaste jaren wel iets toeristischer geworden waardoor er ook wat souvenirs te koop zijn. Na een lange rit komen we aan bij de markt. En we zijn niet de enige, touringcars vol worden hier gedropt. Waanzin.. We hebben drie uur de tijd.
Na een uur hebben we de markt echt al twee keer gezien. Valt dat even tegen. Er lopen inderdaad veel lokale mensen in klederdracht. Maar ze verkopen met name souvenirs. Hier en daar kun je nog wat groente, fruit, kleren en paarden kopen maar verder… Ondertussen begint het ook nog te regenen. In een restaurantje zitten we de tijd uit. Wat een flop zeg!
Om 13.30 uur verzamelen we weer om nog een dorpje te bezoeken. Ook al zo’n succes. In 5 minuten lopen we naar een huis, bekijken we de woon- anno slaapkamer en keuken en lopen weer terug. Binnen een half uur zitten we weer in de bus. Een dorpje bezichtigen noemen ze dat.
Terug in de bus naar Lao Cai. Het grensdorp in Vietnam. De gids verteld enthousiast dat je vanaf hier China kan zien. Tja, dat weten wij ook. Twee dagen geleden zaten we nog twee uur te wachten aan die andere kant. En konden we vietnam zien.
Om 16.00 uur worden we bij een restaurantje gedropt. Hier kunnen we wat eten/ drinken en wachten op onze nachttrein. Een lange zit tot 19.30 uur. Maar gelukkig hebben ze WiFi en kan ik het thuisfront even bellen. Dat doet een mens goed…
Om iets na zevenen lopen we naar het treinstation en stappen in. Een luxe trein, soft sleeper, en onze reisgenoten zijn twee gezellige mensen uit Australië. We kletsen wat weg en gaan dan lekker slapen. Morgen zullen we heeeel vroeg Hanoi bereiken.
Oh ja, voor diegene die nog niet op Ruud zijn foto hebben gestemd… Dit kan op www.contict.nl/picturechallenge … Ruud zegt, dank je wel!!
