Woensdag 02 maart:
Onze eerste nacht zit erop. Redelijk geslapen maar nog steeds moe. Gordijnen open, het witte landschap trekt zich nog steeds aan ons voorbij.
Een kopje thee, beetje opfrissen, nog een kopje thee. Een broodje, lezen, wat kletsen en uit het raam kijken. Het witte landschap trekt zich nog steeds aan ons voorbij… Wat kan het leven toch simpel zijn!
En ik moet toegeven, de rest van de dag wordt er niet veel meer van ons gevraagd. Behalve dan de menukaart. Die krijgen we uitgereikt en de Provodnika is niet van plan onze coupe te verlaten zonder een bestelling! Tja… op goed geluk dan maar. Niet veel later worden er twee kleine bakje salade, wat nog het meest op Huzarenslaatje lijkt, geserveerd. Compleet met rekening van ruim 13 euro..!? Dat doen we dus niet weer. We houden het bij droog brood gedipt in een Opkikker met noodles. Gekocht voor één euro op het station.
‘s Avonds na de Opkikker en de noodles wordt het eerste spelletje (stratego) uit de tas gehaald en onder het genot van een kopje thee, een wodka en een zakje chips sluiten we de dag af.
Donderdag 03 maart:
Als we wakker worden blijkt het al iets na half 10 te zijn. Opschieten dus, over 10 minuten mogen we er even uit. De hele dag de tijd en nu toch moeten haasten, ‘t moet niet gekker worden! Snel schieten we een broek, trui en schoenen aan. Das om en jas aan. Buiten aangekomen staan verschillende mensen spullen te verkopen. Komt goed uit want we hebben nog ontbijt nodig. Twintig minuten later zitten we weer in de trein, voldaan met een brood en een bakje noodles voor vanavond alvast.
Wassen, kleden en ontbijten. Het is al middag voor we het in de gaten hebben…
De middag verstrijkt en wij plannen onze reis door China. Vele opties passeren de revue, en velen zullen ongetwijfeld nog volgen op de weg door. Vier uur; Cup a Soup, en weer verder met onze planning. Wat zijn we druk! Maar uiteindelijk zijn we wel weer iets wijzer.
Om 18.15 uur mogen we er wat langer uit, 40 minuten om precies te zijn. Das om, jas aan. ‘t Is fris buiten, -14 graden. Brrr… een paar foto’s en bevroren vingers later zitten we weer op onze vierkante meter. Heerlijk, in een t-shirtje bij een temperatuur van zo’n 24 graden. Goed toeven. We maken onze noodles klaar. Tenminste dat was het doel alleen zit er in één potje helemaal geen noodles. Hmmm, blijkt het aardappelpuree te zijn. Wat een variatie! Smaken doet het in ieder geval.
Vier uur later is het alweer tijd om even te ‘luchten’. Das om, jas aan en dit keer ook de handschoenen mee. De thermometer geeft -18 graden aan en ik weet nog van net hoe frisjes -14 voelde!
Nog één wodka en dan toveren we onze coupe om tot een waar slaapparadijs.
Vrijdag 04 maart:
We blijven iets langer liggen, ‘t is tenslotte vakantie! Ons ontbijt wordt automatisch lunch (dat krijg je als je ook nog eens vooruit in de tijd reist) en voor je het weet, das om, jas aan, mag je weer naar buiten. ‘t Wordt een ritueel.
We staan op station Krasnoiarsk. Halverwege Beijing dus al!! Aan de overzijde van het perron staat de trein van Vladivostok naar Moskou. Die mensen zijn dus ook op de helft.. Logisch!
Vandaag staat er minder op het programma dan gisteren. Beetje lezen, kletsen, uit het raam kijken en af en toe gaan de luikjes nog even dicht. Heerlijk languit op de bank met in je gezicht een zonnetje! Het witte landschap veranderd van vlak naar iets heuvelachtig en trekt zich nog steeds aan ons voorbij.
Tegen zessen maken we onze noodles klaar. Smaakt wederom voortreffelijk en makkelijk. Moeten we thuis ook maar eens introduceren.
Na een aantal potjes yatzee en de laatste wodka burgermeester te hebben gemaakt is het tijd om ons klaar te maken voor alweer de laatste nacht in deze trein. Morgenvroeg hebben we ruim 75 uur getreind en daarin 5162 km afgelegd. Wauw!
Voor de reis hadden we beide nog de illusie dat we tijd in overvloed zouden hebben. Boeken zouden verslinden, eindeloos uit het raam zouden staren en lopen ijsberen over de gang van verveling. Volledig uitgeslapen. Maar niets is minder waar!! Ondanks dat we de enige toerist waren in de hele trein is de tijd voorbij gevlogen.
Als de komende maanden ook zo snel gaan dan zien we jullie snel weer… Haha…
