Donderdag 11 februari:
Onze eerste nacht in Playa del Carmen / Americano zit erop. Het bleef gisteravond nog lang onrustig in ons hostel maar we zijn er wel over in slaap gevallen. Vanochtend is het opvallend stil in het hostel. Als wij om 9.15 uur uit ons bed vallen zijn we zo te zien de eersten!
Na een heerlijke douche slenteren we de straat op. Op zoek naar een ontbijtje. Bij de minisuper kopen we toast, kaas, drinkyoghurt en bananen. Heerlijk.
Na het ontbijt lijkt ook de rest van het hostel langzaam wakker te worden. Tijd om te vertrekken. Op zoek naar de grote supermarkt. want die zou hier moeten zitten. We zijn nog geen twee meter uit ons hostel gelopen als Ruud naar de overkant wijst. Ahum, schuin tegenover ons hostel ligt de Walmart. Een enorme keten waar werkelijk alles te koop is. Van flippers tot tv’s en van tuinmeubelen tot kleding. Werkelijk alles. Hier ontdekken we ook de broodafdeling. Meteen slaan we in voor de lunch. Vervolgens de stad in. Wat een drukte is het op straat zeg. Echt een toeristenoord. Alles is ook gericht op toeristen. Een beetje te, naar onze mening. Het strand dan maar. Ook hier (te) veel toeristen. We ploffen ertussen en kijken rond. Ruud neemt een duik in zee en komt er aardig verkleumd weer uit.
Het Mexico gevoel is snel weg. Het had net zo goed de Spaanse kust kunnen zijn. Maar wat maakt het uit. Het is een luxe dat we in onze zwembroek en bikini kunnen liggen zo midden in februari. Terwijl het thuisfront nog een extra dikke trui aantrekt..!! Hihi..
Na de nodige rust slenteren we wat door de winkelstraat. Rustig terug naar ons hostel om te lunchen. We waren wel mooi op tijd met kopen maar als je het op bed laat liggen heb je er nix aan he..
Het is alweer na vieren als we terug de stad ingaan. We hebben nog niet de hele winkelstraat doorlopen en bovendien is er een Havaiana winkel gesignaleert. Vier blijkt later. En daar kunnen we natuurlijk niet omheen. Uiteindelijk koopt alleen Ruud een paar echte Havaiana’s! Sinds zijn klompvoet avontuur van afgelopen week loopt ie alleen nog maar op slippers (zoveel keus had ie ook niet, maar toch..). Compleet verslaafd, ach snapt hij mij ook eens.
Tevreden stappen we even later een open air bar in. Een biertje hebben we wel verdiend na alweer zo’n drukke dag! Bij het donker worden verruilen we de korte broek voor een driekwarter en lopen opnieuw de stad in. Tjonge, wat zijn we toch druk. Op zoek naar avondeten. Niet zo heel moeilijk hoor. Je moet alleen een keuze maken tussen de vele vele restaurantjes. Opnieuw bestel ik een fajitas. En wat denk je: deze is nog beter dan die van gister. Mijn conclusie is rond. In Europa en Amerikaans georienteerde oorden is het Mexicaanse eten lekkerder dan in het echte Mexico!
Na de heerlijke maaltijd belanden we weer in dezelfde bar als vanmiddag. Een gezellige drukke bedoening waar je een gratis tequila krijgt als je op de bar danst. En hoe later het wordt hoe meer dames er OP de bar belanden. Schaamteloos… We vragen ons af hoe gek een mens kan doen. Met name als je 50+ bent, iets te mollig en Amerikaan. Nou ja, ze hebben in ieder geval lol.. En wij ook! Iedereen blij! Het is na middernacht als we terug komen bij ons hostel. Waar het feest nog in volle gang is. Ach ja, we slapen er wel om.
Vrijdag 12 februari:
Nog een cultureel dagje vandaag. Tulum staat op het program. Iets later dan gepland (we zijn er niet sneller op geworden) zijn we op weg naar de collectivos. Kleine busjes die korte afstanden afleggen. Een soort ‘hop on, hop off’ idee. Ideaal. Zodra hij vol zit vertrekt ie. En dat is snel. Een klein uurtje later stappen we zo ongeveer voor de poort van Tulum uit. We besluiten zonder gids deze ruïnes te bezoeken. We hebben eigenlijk wel genoeg cultuur gehad, hadden we bedacht. Het is werkelijk bloedheet als we over het terrein lopen. En druk. Het lijkt wel of iedereen hier een all inclusive resortbandje om de pols heeft en een sticker op de borst van de bus waarin ze straks weer verder zullen gaan. Eigenlijk is het hier leuker om je te verbazen over alles en iedereen om je heen dan dat de ruïnes zelf de aandacht trekken.
De gebouwen of restanten ervan zijn niet groot, niet hoog en niet bewerkt met hieroglieven en andere versierselen. Het bijzondere van deze plek is de ligging. Strak aan zee. Een soort fort. Compleet met uitkijktorens. We dwalen rond en ploffen af en toe in de schaduw neer. Het is echt warm vandaag!
Het is lunchtijd als we Tulum verlaten. Nog snel een broodje bij de uitgang voor we een taxi pakken naar Tulum centrum. Hier shoppen we nog wat en pakken dan de volgende collectivo naar Akumal. Een stranddorp waar veel schildpadden schijnen te zijn. Al worden het er steeds minder dankzij het opkomend resort toerisme. We zullen zien.
Vanaf de grote weg is het een kleine 10 minuten lopen naar het strand. De felle zon heeft inmiddels plaatsgemaakt voor grote grijze wolken. We staan net met onze snorkels en flippers aan in het water als werkelijk de hemel openbarst. Wat een weer zeg. Jaja, het is ook nooit goed zul je zeggen. Nee, inderdaad. Levendig verbranden is geen optie maar regen….
Nou ja, nat zullen we toch wel worden, dan liever in zee. Al snorkelend zwemmen we rond. Hopend op een schildpad. Het duurt niet lang of Ruud heeft er één gesignaleerd. Helaas heb ik hem gemist. Het zicht is niet overal even ver dus. Verder maar weer. En we hebben geluk. Een enorme schildpad zwemt ons zo voorbij. Prachtig, wat een beest. We zwemmen een stukje achter hem aan. Rustig zwemt ie rond, eet wat gras en komt af en toe boven om lucht te happen. Machtig. Zie je ineens zo’n koppie boven het water uitsteken! Helemaal top, echt waar! Uiteindelijk zien we ongeveer 5 verschillende schildpadden en een rog. En zo dichtbij. Super! Akumal is geslaagd.
Compleet bevroren (ja, we weten nu weer hoe jullie je voelen) komen we uit het water. Wachtend op het waterige zonnetje dat ons iets zal verwarmen. Helaas zet het weinig zoden aan de dijk en besluiten we om ons om te kleden en de collectivo terug naar Playa te nemen. Mag ook wel, het is inmiddels half vijf. Net voor zessen zijn we terug bij ons hostel en nemen een warme douche! Heerlijk! Dan de stad in voor alweer de laatste maaltijd in Playa. Wat gaat de tijd toch snel..
Nog een paar biertjes later duiken we ons bedje in. Alle dronken, schreeuwende mensen in ons hostel is inmiddels een vertrouwd geluid..
Zaterdag 13 februari:
Om 8.00 uur gaat de wekker. We dommelen nog wat na maar staan dan echt op. Na de vertrouwde douche lopen we via de Walmart in één streep naar het het water. Ontbijten op het strand. Heerlijk met je voetjes in het zand, uitzicht over zee en een zonnetje wat al aardig door de wolken heen komt. Wat kan het leven toch fantastisch zijn…
Onze picknick duurt wat lang en we zien hoe het strand zich langzaam vult met mensen. Als het 11.15 uur is schreeuwt de Havaiana winkel dat we moeten komen. Toch ook nog slippers voor Ester..!! Uiteindelijk checken we net voor twaalfen uit.
De bus naar Cancun gaat elke 10 minuten dus lang hoeven we niet te wachten. Klokslag 13.00 uur vertrekken we. Een goed uur later arriveren we waar zijn begonnen: Cancun. We lopen naar ons ‘oude’ hostel en checken in. Hier hebben ze een leuk binnenplaatsje met zwembad en hangmatten. Perfect. Aangezien het iets te koud is voor een duik chillen we wat in de hangmatten. Eigenlijk is het gewoon de tijd uitzitten. Echt irritant altijd, die laatste dag.
Tegen half 5 kleden we ons om en gaan met de bus naar de Zona Hotelera. Kortom; de hotelzone. Hier hebben we op onze eerste dag ook de auto gehuurd dus het voelt een beetje bekend. Op het strand maken we exact dezelfde foto als waar we mee begonnen. Voelt toch een beetje vreemd..!!
We drinken een kop koffie/ thee bij de Starbucks en gaan dan op restauranten jacht. Echt veel zit hier ook niet. Iedereen eet waarschijnlijk in zijn eigen hotel. Pubs en hitsige clubs daarentegen heb je hier in overvloed.
Uiteindelijk vinden we een niet gezellig maar wel errug goed restaurant. Eigenlijk eten we hier de beste fajitas sinds 4 weken. Heerlijk gewoon. In volle tevredenheid slenteren we terug en nemen de bus terug naar Cancun Downtown! Tot onze verbazing vinden we hier nog een gezellig straatje met vele kleine restaurantjes. Vooruit, nog ééntje dan. De laatste Corona voorlopig…
De reis zit er alweer op. Helaas, maar het was weer FANTASTISCH!
Slaap lekker, onze laatste nacht in Mexicooo!!
