Dinsdag 01 maart:
De wekker gaat en langzaam beginnen we aan onze dag. Douchen en ontbijten met droog brood, overheerlijke pap, een pannekoek met gehakt en koekjes. Was zelf niet op deze combi gekomen maar hier schudden ze dat zo over de buffet tafel uit.
We pakken onze tassen en vol goede moed proberen we de receptie te vertellen dat we onze spullen willen achterlaten en deze vanavond weer op komen halen. Het lukt!
Buiten aangekomen voelt het minder koud. Strakblauwe hemel en een zonnetje. Ziet de stad er toch weer iets anders uit. We lopen eerst naar het Rode Plein om de Lenin’s Tomb te bekijken. Helaas ziet deze er nog steeds net zo dicht uit als gister. Een bewakingsvrouwtje verteld ons in haar beste engels; april open! Tja, daar kunnen we niet op wachten. Een paar foto’s later zitten we weer aan hetzelfde tafeltje als gisteren in de shoppingmall aan het Rode Plein.
Niet veel later lopen we richting Arbat. Dit is een errug lange winkelstraat, alleen toegankelijk voor voetgangers. Heerlijk, wat een rust. Moskou is toch wel wat chaotisch en druk. We lopen een stuk de straat in maar veel meer als een paar Fast Food ketens (je kent ze wel) en heel veel dezelfde souvenirs kun je hier niet kopen. De Dunkin Donuts dan maar. Even opwarmen. Het voelt nu toch wel weer erg koud…
Het is iets na drieën als we de warme ruimte verlaten en de kou weer induiken. Bij gebrek aan betere activiteiten (rondhangen in een park in is nu toch wel iets te optimistisch) besluiten we het Art museum te bezoeken. Even rondneuzen tussen schilderijen van Jan Steen, Jacob van Ruijsdael, Rembrandt en veel meer. Tot de hoek met Delfs Blauw en weer terug tussen de beelden van Michelangelo door. Ook weer gezien!
Voor we naar het hotel terug gaan eten we nog even een puntje pizza met salade. Dan bepakt en bezakt ons laatste ritje met de metro door Moskou, op weg naar trein no. 2, de Rossija.
De laatste boodschappen (Wodka, frisdrank, koekjes en chocolade) worden bij de supermarkt gekocht voor we de trein instappen. Het volgende avontuur kan beginnen!
Onze coupe ziet er netjes uit. Groot ook, zo’n 2 bij 1,5 m. Twee bedjes die je tot zitbanken kan omtoveren, een tafeltje (gedekt met een kleedje), gordijnen en een spiegel zo groot dat je denkt dat je in een balzaal zit! Daar is over nagedacht. We settelen ons en als we vertrekken is het tijd voor de eerste Wodka. Hmm, glazen… daar hebben we niet helemaal goed over nagedacht. Ruud gaat de gang op, op zoek naar een mok of glas. Binnen twee minuten is ie terug met twee dampende glazen heet water. Geregeld bij de Provodnika (dame die je begeleid tijdens de treinreis, alleen jammer dat ze geen woord engels spreekt). Dan maar eerst een thee. Om een half uurtje later toch die eerste Wodka aan te breken. Lang leve Rusland!
Na de eerste stop iets na twaalfen middernacht kleden we ons om, maken ons bedje klaar en duiken onder de lakens. De trein raast door en wij gaan lekker slapen.
