Zondagochtendvroeg rond half 7 gaat de telefoon. We zitten nagenoeg klaar om opgehaald te worden. Ring Ring.. Mark aan de lijn.. Euhm ja.. We zijn ietje later. Tja, het is niet anders, we wachten wel. Goed 7 uur staan ze dan voor de deur. We gooien snel onze spullen in de auto en dan richting Dusseldorf. Hierbij moet ik de credits aan Mark (en Rianne) geven want we zijn keurig op tijd. We checken in en drinken met z’n vieren nog een bakje koffie bij de Starbucks. Dan nemen we afscheid.. Tot over 4 maanden…!
Toch nog steeds een raar idee, 4 maanden lijkt nu zo ver maar vanaf nu begint eigenlijk al de stroom versnelling! Super! Na kort even gezeten te hebben gaat de vlucht mooi op tijd weg. Na iets meer dan 3 uur landen we op Domodedovo. Onze visum zijn prima in orde dus we kunnen mooi door. Nadat we de bagage gepakt hebben volgen we de vreemde tekens op de borden waarop trein zou staan. Dit verloopt zonder problemen en korte tijd later zitten we in de trein naar Mockba (Moskou). Ook hier op het centraal station vinden we vrij snel het metro station en gewapend met een kaartje gaan we ondergronds. Ik had thuis al een metro plattegrond afgedrukt maar deze had weinig zin. Op ons kaartje stonden alle engelse namen van de stations echter hebben ze die in de metro zelf nog niet uitgevonden. Alleen maar Cyrillische tekens. Hmm. Snel even een foto gemaakt met de telefoon en dan vergelijken. Gelukkig gaat alles goed en komen we heelhuids weer bovengronds. Het hotel is vrij snel gevonden maar het inchecken is toch moeilijk als de receptioniste 6 woorden engels spreekt. Lang leve de toerisme opleiding! Toch gaat het goed en korte tijd later zijn we op onze kamer. Bij het openen van de deur komt de warmte ons al tegemoed… tsjonge jonge wat een hitte. De thermometer in de kamer staat op 28 graden. Hoezo is Moskou koud in de winter?
Nadat we onze spullen hebben gedumpt gaan we op zoek naar wat te eten. De stoepen hier zijn ook spekglad van de laag sneeuw en het duurt dan ook niet lang voordat Ester languit op de grond ligt. Ik zei nog zo… pas op! We eten iets in het restaurant van het hotel omdat er eigenlijk niets in de buurt zit. Daarna nog even een bakje koffie gedaan bij de Coffeebean. Ook hier gratis wifi, dus dat is weer makkelijk! Na even door de lonely planet te hebben gekeken vinden we het mooi en zoeken we ons bed op. Tot Morgen!
Maandag 28 februari. Nadat de wekker 2x heeft gesnoozed vinden we de energie om op te staan. Gelukkig een lekker warme douche! Daarna, jaja het is zover kan de thermo legging aan. Nooit verwacht dat ik nog eens een legging aan zou doen maar het is voor ons eigen best wil. Bij het ontbijt staat naast een droge brood ook een soort pap. Ester doet het aan Ghana denken, daar noemen ze het schijnbaar oats. Het zal wel, voor mij ziet het eruit als behanglijm met klonten. Toch valt het mee. Met een klein beetje suiker is ook het behangplaksel wel weg te krijgen.
We pakken de metro naar het centrum en stappen bij het Kremlin uit. Het valt toch tegen, de kou. Ik gok dat het zo rond de -15 graden is maar het voelt kouder, lang leve de thermolegging! Het kremlin is een soort ommuurde stad in de stad. Je ziet overal beveiligers staan die niet al te vriendelijk ogen. We bezoeken de monumentale panden met de vreemdste muurschilderingen. Toch wel indrukwekkend om een keer te zien. Nadat we alles hebben gezien waar we toegang toe hebben lopen we weer naar buiten om het rode plein te bekijken. Het valt toch tegen. Het is een kaal plein met in het midden een kunstijsbaan waar Disneymuziek klinkt. De tombe van Lenin is gesloten dus daar moeten we morgen even voor terugkomen. Aan het andere eind van het plein staat de St Basil’s Cathedral. Hieraan herkent eigenlijk iedereen Moskou en het rode plein. De ronde koepels met allerlei kleuren tekenen strak af aan de horizon. We kopen een kaartje en gaan naar binnen. Het valt erg tegen want ook binnen is het -15 graden. Dat hadden we niet verwacht. Verder is het niet heel bijzonder van binnen, de buitenzijde is het mooist en we krijgen het gevoel dat we in Disneyland staan met al die torentje… en de Disneumuziek 😉 We steken het plein weer over en gaan naar het state history museum het grootste museum van de wereld volgens de russen. In de eerste zalen vinden we nog een engels kaartje bij de objecten echter een paar zalen verder is het afgelopen. We verliezen dan ook vrij snel onze interesse en zijn blij dat we de lobby weer zien.
In de uren die volgen slenteren we een beetje door de straten en besluiten om een hapje te eten. Hierna pakken we de metro terug naar het hotel en dan toch nog maar even naar de Coffeebean om jullie van informatie en foto’s te voorzien. Moe maar voldaan zoeken we hierna weer ons bedje op…
