Donderdag 14 april:
De PSB staat hoog op ons lijstje vandaag. Morgen verloopt ons visum dus enige spoed is raadzaam. Met een taxi bereiken we het enorme gebouw. Binnen zit iemand die engels spreekt en ons visum kan verlengen. Helaas niet met een spoedprocedure. Drie werkdagen, en geen dag korter. Maandagochtend kunnen we het ophalen. Het is niet anders.
Terug in het hostel bestellen we een grote bak joghurt met muesli en fruit. Wat is dat lekker zeg, na al die weken..!!
‘s Middags lopen we Old Town door. Het doolhof met de vele winkeltjes, kroegjes en iets teveel Chinese toeristen. Echt waar, een paar honderd is er geen! Die mensen reizen echt met massa’s tegelijk. Als we rustig op het plein zitten staan ineens Alien en Wieneke voor ons. Da’s toevallig, we waren ze kwijtgeraakt op het station in Kunming. Maar ook zij zijn gisteren, een bus later weliswaar, afgereisd naar Lijiang. We kletsen bij en gaan dan ieder onze eigen weg weer. De avond vult zich met het zoeken naar een leuke eettent en het slenteren door Old Town.
Vrijdag 15 april:
Om 8.00 uur ontbijten in ons hostel, jaja we gaan nog een keer voor de joghurt met muesli. Een goede bodem is belangrijk. Vandaag staat de Tiger Leaping Gorge gepland. Alien en Wieneke zijn er ook dus dat wordt wel gezellig. Om 8.30 uur worden we opgehaald. Eén taxibusje voor een man of 16. Hmm, logistiek gezien gaat dit niet helemaal goed. Een tweede busje wordt gebeld. Hmm, het past nog niet. Wauw, dat ze dat nu pas bedenken. Heel bijzonder. Een derde busje dan maar. Ruim twee uur na vertrek komen we aan bij Jane’s, het begin punt van de tocht.
Om 12.00 uur gaan we met z’n vieren op pad. Heerlijk tijdstip ook om te beginnen. Op het heetst van de dag bergop!! De conditie laat nog wel iets te wensen over. Die van mij in ieder geval wel. Onze eerste stop is bij Naxi Family Guesthouse. Mooie tijd voor een lunch, net als iedereen hier eigenlijk doet. Het is een gezellige drukte van bezwete blije mensen. Een drie kwartier later vertrekken we weer. Het zwaarste deel van de tocht, de 28 bochten! En hij is zwaar, al valt het mee omdat we ons op een aardige klim hadden voorbereid. Moe maar voldaan bereiken we het hoogte punt, 2670 meter! En wauwwwww wat een uitzicht. Eigenlijk is het uitzicht continue errug mooi, maar als je weet dat het zwaarste deel achter de rug is, geniet je extra. Vanaf dit punt is ook de steen te zien waaraan deze Gorge zijn naam dankt. Ooit is er een tijger door deze kloof ontsnapt door via een steen het water over te steken. En daar, ver beneden in de rivier, ligt inderdaad een steen. Het prachtige uitzicht is veel meer de moeite waard. Haha. Aardig wat foto momenten later, ook Alien met haar hoogtevrees staat dapper op het randje van de afgrond voor de leuke foto voor thuis, lopen we verder. Het uitzicht blijft verpletterend. Links van je is de berg waar je jezelf langs voorbeweegt, beneden je slingert de rivier en rechts zijn continue de Snow Mountains in beeld. Dit is echt veruit de mooiste gorge van China!
Rectificatie:
Vrijdag 01 april berichte ik: “Onze cruise zit erop. Hij viel een beetje tegen maar de boottocht was de moeite waard…haha…”.
Na Yangshuo (de bamboe raft door het Karstgebergte) en de Tiger Leaping Gorge (de eerste vier uur) moet ik dit toch herzien. De cruise viel tegen en de boottocht ook. De Three Gorges zijn bij lange na niet zo mooi en indrukwekkend als wat we hier gezien hebben. En dat weet ik nu al..!!
Tegen zessen bereiken we Tea Horse Guesthouse. Deze en het volgende hostel zijn eigenlijk de twee plekken waar iedereen stopt om te overnachten. We vinden het genoeg voor vandaag en besluiten te stoppen. Ook hier is het een gezellige drukte en we voegen ons met een biertje bij de rest op het plateau met uitzicht over de kloof. Fantastisch, da’s vakantie…!!
Na een heerlijke douche (ook al zijn het maar een paar druppels en zijn ze errug lauw) bestellen we eten. We kletsen nog wat na en gaan dan op tijd ons bed in.
Zaterdag 16 april:
Tegen achten staan we op en na een heerlijk ontbijtje vervolgen we onze tocht. Alleen nog vlak en bergaf vandaag. Op ons gemakje genieten we van de omgeving. Bij Guesthouse Halfway drinken we een bakje koffie/ thee. De laatste kilometers voeren ons door dorpjes, langs watervallen en steile afgronden. Het uitzicht blijft…
Tegen 13.00 uur bereiken we Tina’s Guesthouse. Voor ons het eindpunt van de tocht. Je kan nog verder lopen maar het mooiste gedeelte ligt achter ons. Wel is er nog de gelegenheid om vanaf hier naar beneden naar de rivier te lopen. Een tocht van totaal zo’n 3 uur. Beetje krap, gezien het feit dat we nog even iets willen eten en onze bus om 16.00 uur vertrekt.
Ons oorspronkelijke plan om naar Shangri La (een bergdorpje zo’n twee uur ten noorden van hier) te gaan schrappen we van de planning. We twijfelen nog om hier een dagje te blijven, maar besluiten uiteindelijk toch terug te gaan naar Lijiang.
Tegen zeven uur zijn we terug bij ons oude hostel. Waar we een uur later toch besluiten weer weg te gaan. Weet niet waarom maar voelt beter. Ons volgende hostel is super. Schoon, ruim en gezellig. Na een heerlijke douche lopen we Old Town in om te eten.
En als we niet twee snurkende Zweden en een mega hard bed (de plank) hadden gehad, hadden we heerlijk geslapen!
Zondag 17 april:
We hebben een extra dagje Lijiang. Op de fiets gaan we de omgeving verkennen. Gisteren kwamen we twee Zweden tegen die rond het meer zijn gefietst. Lijkt ons een prima plan. Een vermoeiend uurtje later, de bergen zijn best hoog en stijl, bereiken we het meer. Denk dat we iets minder als een kwart rond zijn gefietst als we besluiten terug te gaan. Het is niet zo mooi als we dachten. De bussen en auto’s razen langs ons heen. En in plaats van de heerlijke buitenlucht ademen we met name dieseldampen in. Dit gaat ons jaren van ons leven kosten, en dat is nou net niet de bedoeling. Opnieuw die berg over en dan via de stad naar het noorden. Hier ligt een authentiek dorpje wat volgens de Lonely Planet errug de moeite waard is.
Inmiddels begint het aardig bewolkt te worden en de wind steekt op. M’n conditie wordt weer aardig op de proef gesteld. Maar we bereiken Baisha! Inderdaad, de dorpskern is een gezellige boel. We eten een heerlijke lokale maaltijd met Yak vlees. Dacht dat we dat in Mongolië zouden eten. En het zou heel vet en ranzig zijn. Maar het tegendeel is waar! Het is echt super lekker. En aangezien mijn maag na vier dagen ook weer normaal lijkt te doen, gaat dit Yak beest er wel in…
Als het na de lunch weer droog wordt slenteren we door de straatjes. Dan snel terug. Het weer gaat de verkeerde kant op. De wind wordt erger, het begint te luchten en zuiver droog is het ook niet. Net op tijd bereiken we het hostel, wat een pet-weer..! ‘t Komt echt met bakken uit de lucht.
Na een warme douche begeven we ons weer door de regen. Pizza Hut, here we come…
Maandag 18 april:
We komen weer langzaam op gang. En na een heerlijk ontbijtje begeven we ons weer richting de PSB. Opgetogen staan we een kwartiertje later weer buiten. We hebben een verlenging van 30 dagen..!! Dat moet voldoende zijn om Kunming te bereiken en richting de grens te vertrekken.
Nadat we aangifte hebben gedaan bij de politie (van de laffe beroving; kan er nog niet over uit..) slenteren we door Old Town. We dachten dat we al best een stuk gezien hadden, maar nu ontdekken we toch nog weer vele nieuwe smalle straatjes en restaurantjes. Na een lunch met fotosessie, we zaten aan het raampje en dat schijnt een uniek ‘Kodak-momentje’ te zijn voor veeele Chinezen, lopen we door naar het Dragen Pool Park. Een heerlijk park met water, bruggetjes, tempels, bankjes en veel lokalen die een spelletje Mahjong spelen. Nadat we het park zijn doorgelopen en wat leuke plaatjes hebben geschoten van het dagelijks leven van de Chinees, ploffen we neer op een bankje. En met een leesboek is de rest van de middag zo voorbij.
Tegen zessen lopen we terug om iets te gaan eten in Old Town. Dan in het hostel wachten tot we worden opgehaald. Onze laatste nachttrein in China… We vertrekken keurig op tijd (22.32 uur) en al snel klimmen we weer drie hoog in ons bedje. Nog één nachtje genieten van snurkende Chinezen, harde bedjes en een hobbelend spoor onder ons…
PS. Kijk even op de Contict Picture Challenge verkiezing http://www.contict.nl/picturechallenge en stem even op mijn foto… Misschien winnen we dan de iPad!!! Alvast bedankt!!
