Zondag 28 juli 2024 By Cas
Vanochtend hadden we pannenkoeken gebakken en mama had er vers fruit bij gesneden. Jort nam de pannenkoeken met chocopasta en ik, Stan, papa en mama namen allemaal vers fruit. Wat smullen zeg, heel erg lekker. Toen gingen we richting het Khama Rhino Sanctuary. Het was 3 uur en een kwartier rijden over de grote asfaltweg. We mochten anderhalf uur op een schermpje. Toen de anderhalf uur voorbij was waren we al bij het park. We gingen inschrijven, plassen en flesjes bijvullen met water. Toen reden we richting de campsite en hadden nog niets gezien. Op de campsite gingen we lunchen met brood, het was erg lekker. Na het eten gingen we spelen. We deden allemaal zand in onze slippers en toen ging de slipper van Stan kapot.
Om 15.30u gingen we een game drive doen in het park. We zagen allemaal sporen van Rhino’s op de weg. Er zit verschil in de voetstappen van de zwarte en witte rhino. We hebben voetsporen van allebei gezien. Toen waren we doorgereden en kwamen op een open vlakte. We zagen een giraf en 3 zebra’s. We waren doorgereden en hebben weer voetsporen en ook poep gezien van de rhino’s. Als je poep ziet van de rhino’s dan weet je dat je in hun territorium zit. Een heel stuk verder reden we over de vlakte en iedereen keek naar de rechterkant, alleen mama keek naar links. Mama zei dat ze iets zag en het waren rhino’s. We keken goed en mama maakte een foto. Het bleken 2 zwarte rhino’s te zijn. Mooi!
Omdat de rhino’s met uitsterven bedreigt zijn is het Rhino Sanctuary opgericht. Het is een gebied waar ze goed kunnen leven en waar ze streng zijn op jagers. De jagers jagen op de rhino’s voor de horens. Hierdoor wordt er hier niet meer gejaagd op de zwarte rhino en worden het er steeds weer meer.
We reden nog even door en zagen alleen nog maar impala’s, springbokken en roofvogels. Op weg naar de Bird Hide zag ik een konijn langs de kant zitten. De Bird Hide is een waterhole waar veel vogels zitten en ook andere dieren komen drinken. Je zit in een hutje waar je uitkijkt over het water. We zagen daar een hertje, meerkatjes en heel veel vogels. Dus we snapten wel waarom het een Bird Hide heette. We reden terug en hadden nog een paar impala’s gezien richting het restaurant. Bij het restaurant had ik een beefburger, mama en Jort een kipsnitzel en papa en Stan een biefstuk. We zaten weer alleen in het restaurant. Het voelde wel gek, want dit was al de tweede keer achter elkaar terwijl er best veel mensen op de campsite staan. Toen we allemaal klaar waren met eten keken we de samen de samenvatting van de F1. Jort mocht ondertussen even op Stan zijn telefoon.
Toen we klaar waren ging papa betalen en reden we helemaal in het donker terug naar de campsite. Het was heel erg koud, dus snel tandenpoetsen, nog even kletsen met andere Nederlanders en toen naar bed.
Dank je wel voor het lezen.
Maandag 29 juli 2024 By Stan
Het was al vroeg dag, om 06.15u al. Tentjes inklappen, broodjes smeren en tafel en stoelen in de auto en gaan met die banaan. We zijn eerst naar het Malema Pan (Pan is een vlakte) uitzicht gegaan, maar daar zagen we weinig. Alleen een paar hertjes en een giraf. Daarna zijn we doorgereden naar de Bird Hide om te kijken of we nog iets zagen. Maar daar was ook vrij weinig te zien, alleen wat vogels en meerkatjes. Het was erg koud dus hadden we niet veel zin meer om langer te blijven zitten. Toen zijn we doorgereden naar de Serwe Pan en hebben we over de Pan gereden. Midden op de pan hebben we de Malaria tabletjes ingenomen. Deze moeten we nog een week blijven nemen. Toen zijn we naar beneden gereden naar een uitzichtpunt over de Pan. Hier zagen we elanden. Dit was wel indrukwekkend omdat we die nog niet hadden gezien. We reden terug naar de Gate maar onderweg zagen we nog een giraf. We keken nog iets verder en toen stonden er nog veel meer giraffen. Het waren er zeker een stuk of 10! We zijn onderweg naar de Gate en hebben verder niets meer gezien. Toen we bij de Gate waren hebben we lucht in de banden gedaan, hebben we geplast en zijn we weer in de auto gegaan. We reden op een verharde weg naar de grens van Botswana naar Zuid Afrika. Eenmaal bij de grens aangekomen moesten we uitchecken. We stonden met zijn allen bij de balie. Toen we uitgecheckt waren moesten we nog naar een andere balie om een papiertje te halen voor de auto. Toen papa het kenteken op het papiertje had geschreven moesten we weer terug naar de eerste balie om een stempel te halen voor de auto. Wat onlogisch he, dat we eerst naar de eerste balie moesten, toen terug en weer terug naar de eerste balie.
Na het uitchecken wisten we niet meer waar we heen moesten. Uiteindelijk hebben we het toch gevonden en kwamen we in een file terecht. We stonden helemaal achteraan. Toen gebaarde er een mevrouw dat we door de waterplas (ontsmettingsbak) heen moesten rijden. Achter de waterbak stonden we weer stil, maar we hadden wel een paar vrachtwagens ingehaald. Even later liep er een meneer langs de auto en die vertelde dat het lunchpauze was bij de douane in Zuid Afrika, daarom stond alles vast. Handig..!
Toen hebben wij ook maar lunchpauze gehouden in Niemandsland. En toen zei ik: ‘Ik ben de koning van dit land en dit land heet Stano-land’. Toen zag papa dat er op de brug beweging zat. Mama smeet gauw wat lunch-dingen op de achterbank. Er stond een blauwe auto voor ons en papa dacht ‘hoezo rijdt deze niet verder’? Het bleek dat er niemand in zat. Aan de overkant van de brug moesten we weer wachten omdat alles vast stond. Het duurde veel te lang, dus stapte papa uit om te kijken of hij alvast kon inchecken in Zuid Afrika voor ons. Toen papa weg was bleven wij bij de auto. Naast onze auto was een meneer aan het bellen, hij was erg boos dat dit zomaar kon gebeuren; de brug stond vol met auto’s en vrachtwagens van Botswana naar Zuid Afrika, waardoor niemand van Zuid Afrika naar Botswana kon. Toen papa terug kwam zei hij dat hij zichzelf en de auto wel had ingecheckt maar dat die mevrouw bij de balie ons ook moest zien. Papa zei: “Lopen jullie daar ook maar vast naartoe, dan hoeven we straks niet te wachten en kunnen we zo doorrijden”. Dus liepen wij daar met z’n vieren heen en papa bleef bij de auto. We wisten niet goed welk gebouwtje we moesten hebben maar uiteindelijk de goede gevonden. Toen gingen wij ons inchecken in Zuid Afrika. Maar goed dat we zo op tijd waren want na ons stonden al 7 mensen te wachten. In de tussentijd ging er een meneer schuin voor papa en een vrachtwagen in. En die meneer vroeg in gebarentaal of hij voor mocht. En papa zei; “Dat is goed”. De meneer slingerde overal tussendoor en papa ging er achteraan. Wat een brutaliteit. Toen wij uit het hokje kwamen wouden we terug lopen over de stoep omdat mama zei: “we moeten nog een heel eind terug wat papa is niets opgeschoten, het staat hier nog steeds helemaal stil”. Toen we terug liepen hoorde mama een toeter en keek om zich heen. Ze zag een meneer die naar achteren wees omdat hij ons herkende. Wij geloofden het niet, maar gingen toch kijken en het bleek waar te zijn. Papa stond achter de meneer. We zagen papa staan en zijn ingestapt. Mama zei tegen papa: “Dat heb je snel gedaan”! En papa zei: “Ja, dat komt omdat ik overal tussendoor slingerde”. Na nog heel even gewacht te hebben begon het weer te rijden en propten wij ons ertussen. Daarna duurde het niet lang meer en waren we in Zuid Afrika. Het heeft ons uiteindelijk wel anderhalf uur gekost om de grens over te komen.
Daarna was het nog 2 uur rijden, waarvan we nog een uur op een schermpje mochten. Het laatste uur moesten we naar buiten kijken. We zagen heel veel verschil in de soorten huizen en we zagen nog koeien die los liepen over straat, 2 ezels die een kar trokken met 2 mensen achterop en een aantal Sable antilopen langs de weg.
Toen we bij de Gate aangekomen waren van Marakele National Park was het al 16.30u geweest dus te laat om nog een Game Drive te doen in het park. Toen we ingecheckt hadden in het park reden we het park in. We reden naar de campsite toe en zagen we een speeltuintje waar we dicht bij gingen staan zodat we daar nog even konden spelen. Papa en mama gingen koken en vuur maken en wij gingen spelen op het klimrek. Toen het eten klaar was moesten we komen. We eten aardappelen met worteltjes en vlees uit het blik. Dat was smullen zeg, mmmmm :-). Na het normale eten gingen we toetje eten bij het kampvuur en daarna marshmallows roosteren. Het was weer heel koud dus gingen we na het marshmallows roosteren afwassen en douchen. Het was een lekkere douche want de douche was lekker warm en had een harde straal! Na het douchen gingen we tandenpoetsen en naar bed. Toen wij in bed lagen gingen papa en mama douchen en tandenpoetsen. Toen papa terug was vroeg ik aan papa: “Was de douche lekker”? En papa zei; “Ja”. Toen kwam mama terug en ik vroeg ook aan mama: “Was de douche lekker”? En mama zei: “Ja, de douche was heerlijk”.
Dit is de laatste nacht in onze tentjes. Slaap lekker!
