Woensdag 04 mei:
Om 8.00 uur zetten we een wekker. Langzaam komen we op gang. Wat een luxe hè, een privé kamer (wat een ruimte), een privé badkamer en beneden in de lobby een zwembad. Het moet niet gekker worden!
Na een goed ontbijtje lopen we de stad in. Op zoek naar een goede kleermaker. Een kleermaker is geen probleem. Werkelijk op elke straathoek zit er één. En niet alleen op de hoek. 80% van de panden tussen de twee straathoeken in zijn ook kleermakers…!! Vindt dan maar eens de goede. We lopen er bij een paar naar binnen om wat ontwerpjes te bekijken en wat catalogussen in te zien. Na een uurtje hebben we een aardige indruk wat we willen laten maken. Nou ja, weet Ruud wat hij wil en ben ik nog aan het twijfelen tussen het aantal jurken, rokken en topjes en de modellen…. Werkelijk, deze stad is het Walhalla voor elke vrouw… En wat worden we er hebberig van!!
De eerste maten worden gemeten, de stoffen worden uitgezocht. Morgen een eerste passing.
Na de lunch, hij is iets vertraagd, doen we meerdere pogingen om de stadwandeling te doen. Maar elke keer worden we (lees ik) afgeleid door de ontwerpen in de winkel. Nog een paar maten meten en wat stofjes uitzoeken… tja, je bent maar één keer in Hoi An, het kleermakersparadijs!
Tegen het donker worden aan zijn alle kleren afgerond, is de stadtour naar een nader te bepalen tijdstip uitgesteld en is onze lens (van de camera) nog steeds niet gerepareerd. Helaas, tussen alle kleermakers was er geen plek meer voor een camerashop.
Terug in het hotel frissen we ons op en lopen dan terug de stad in om te eten. De 20% van de overgebleven panden zijn restaurants of café’s, dus dat zit wel goed. Om 21.30 gaan alle lichten op straat uit. Wauw, da’s mooi op tijd. Een mooie gelegenheid om ook op tijd ons bed op te zoeken. Morgen weer een drukke dag, kleren passen… oh ja, en cultuur
Donderdag 05 mei:
Om 08.30 uur worden we opgehaald voor een dagje cultuur snuiven. We gaan een bezoek brengen aan My Son, het religieuze centrum tijdens het Champa kingdom tussen 100 en 1500 na Christus. Het is het Angkor Wat van Vietnam, alleen dan kleiner.
Aangekomen leidt onze gids ons rond. Da’s maar goed ook, want er is helaas weinig over van de ooit zo rijke stad. De Amerikanen hebben de boel behoorlijk plat gebombadeerd en de renovatiewerkzaamheden vlotten nog niet zo heel erg. Maar ondanks dat kun je er wel het één en ander uithalen. De bouwkunst lijkt erg op die van de Maya’s. Kwamen die ook niet oorspronkelijk uit Azië?? Na een uurtje ronddwalen hebben we de beste plekken gezien en is het tijd om de bus weer in te stappen. Halverwege Hoi An worden we bij de boot afgezet. Het laatste stuk gaan we over de rivier. Net voor Hoi An meren we aan bij een dorpje. Hier bouwen ze nog op tradiotionele wijze hun boten. Compleet met een paar geschilderde ogen op de boeg om de boze monsters uit het water de stuipen op het lijf te jagen, haha… wat een bijgeloof… Verder maken de bewoners allerlei andere kunstwerken.
Om 14.30 uur worden we in de haven van Hoi An afgezet. Meteen lopen we door naar de eerste kleermaker. Topje nummer 1.. en wat is ie leuk! Ook Ruud zijn colbertje zit bijna als gegoten. Nog een paar kleine veranderingen moeten worden doorgevoerd. Vanavond kunnen we opnieuw passen.
Kleermaker twee, jurkje 1: Errug leuk, de kleine verandering wordt ter plekke gedaan en een half uurtje later loop ik met mijn eerste exemplaar de winkel uit. Woehaaaaaa, dit voelt wel een beetje decadent. Maar, een uniek, op maat gemaakt jurkje voor $20 valt echt nog wel binnen ons budget..!! Hihi..
Kleermaker 3: Ruud heeft hier een 3-delig pak besteld. En wat is ie sjiek! Strak in pak is het een echte gentleman. Super. ‘t Ziet er echt goed uit. Ook hier worden de puntjes op de i gezet en de laatste veranderingen doorgevoerd. Hetzelfde met mijn jurkje en topjes. Vanavond is de laatste passing.
Tevreden nemen we een duik in het zwembad van het hotel. Tegen zessen opnieuw naar de kleermaker. Alles zit als gegoten. Alsof het zo gemaakt is…
Meteen wordt de postbode gebeld en worden onze kleren keurig in een doosje gepakt. Adres erop en klaar is Kees. Een uurtje later rijdt ze, met ons pakketje, weg. Zo makkelijk als dat hier gaat.
Onder het genot van een lokaal gerechtje en de famous banana cocos pancake (we hadden een tip gekregen van wat andere reizigers tijdens onze Halong Bay trip) bespreken we onze aankopen. We hebben het goed voor elkaar!
Vrijdag 06 mei:
Vandaag hebben we een rustdagje ingepland. We huren een fiets en rijden in een half uurtje naar het strand. Heerlijk!
Vijvendertig graden, strakblauwe lucht, zonnetje, helblauwe zee en een parelwit strand met rieten parasolletjes en palmbomen… Moet ik nog meer vertellen…
We leggen onszelf neer op een bedje en draaien rond en rond en rond. In een verwoede poging niet te verbranden. Niet helemaal gelukt, maar ach, je kan niet alles hebben!
Tegen vieren fietsen we terug. Gelukkig kunnen we in ons hotel nog douchen en eten voor we de nachtbus instappen. Weer 12 uur in de slaapbus. ‘t Lijkt wel of we er hobby aan hebben, maar ik kan je vertellen. Dat is niet zo. Die dingen slapen zo belabbert. Maar ja, het is wel de meest efficiënte manier om je te verplaatsen. Morgenvroeg staan we als het goed is in Nha Trang.
Slaap lekker!
Mocht je ondanks alles nog geen tijd hebben gehad om te stemmen voor de iPad, doe het dan nog even www.contict.nl/picturechallenge
