Zondag 27 maart:
Gisteravond met enige vertraging toch vertrokken.
Weer heerlijk geslapen in de K-trein. De drie bedjes boven elkaar. In plaats van de Chinezen was nu een westerse toerist, Ruud genaamd, het snurkende geheel in onze ‘coupe’. Na het ontbijtje irriteren we ons nog een tijdje aan de Chineze gewoonten. En nee, de geur, het gesmak, gerochel en gespuug went niet. Deze treinen zijn te overbevolkt en we zijn wederom blij als het 13.00 uur is. We mogen eruit.
Chengdu is al net zo’n grote stad, ruim 4 miljoen inwoners. We besluiten maar een taxi naar het hostel te nemen. Voor we het busschema door hebben…
Een hartelijk ontvangst met engels sprekende mensen in een gezellig ogend hostel doet ons goed. We brengen onze spullen naar de dorm (die erg luxe is, met ensuite badkamer) en lopen dan weer naar beneden de bar in. Tijd voor lunch. De rest van de middag besteden we aan het uitzoeken van onze volgende activiteiten. De Pandatour is niet zo moeilijk geregeld. Morgenvroeg 8.00 uur. De Yangze rivercruise daarin tegen… kost wat meer inspanning. Er zijn zoveel boten die allemaal hetzelfde en toch weer niet hetzelfde aanbieden. Op sommigen zie je alles, op sommigen niets. En alles daar tussen in is mogelijk. Na enig gedup en vele telefoontjes later zijn we eruit. We nemen de veel te dure, ver boven budget, internationale cruiseboot met engels sprekende begeleiding. Activiteiten en maaltijden inbegrepen..?!?!! We gaan op CRUISE…!
Tevreden lopen we aan het eind van de middag de stad in, op zoek naar een ATM, haha. Voor negenen zijn we terug en we ploffen in de banken boven neer waar niet veel later onze maaltijd wordt gebracht. Heerlijk, de rest van de avond hangen we hier nog rond.
Maandag 28 maart:
Op tijd op, douchen, ontbijten en dan naar de panda’s. Het is een onderzoekscentrum waar ze panda’s bestuderen en stimuleren zich voort te planten. De panda’s zijn uiteindelijk te verwend om weer in het wild geplaatst te worden. Maar er zijn er nog een heel aantal in het wild te vinden in het noordelijke deel van China.
Ons groepje is klein en we hoeven gelukkig niet achter een parapluutje aan te lopen.
Meteen bij binnenkomt is het raak. Twee middelgrote panda’s zitten niets vermoedend hun bamboe te eten. How cute! We moeten verder. Niet veel later worden we weer verrast door een aantal panda’s. Geweldig. Die beesten besteeden gewoon 68% van de dag aan eten, de rest aan slapen. Wat een leven.
Na de rode panda’s, minder indrukwekkend, ‘t zijn net wasberen, volgt er een uitloop van panda’s uit hun verblijf. Wat een tafereel. Je hoort ze al schreeuwen, laat me eruit, laat me eruit. En als dan het luikje opengaat. Rennend komen ze naar buiten, zo blij als een klein kind. Ze stoppen bij de eerste bamboestruik, pakken er één, laten zich achterover vallen en eten…! Wat een wauw momentje zeg!
Dit moment wordt opgevolgt door de kleintjes. Slechts een maand of 6 oud. Zo lopen nog zo instabiel en klauteren in bomen om er vervolgens met moeite weer uit te komen. Errug komisch, je kunt er wel naar blijven kijken. Helaas, de tijd tikt door en we lopen verder. uiteindelijk bekijken we nog een film die beelden laat zien van het onderzoek, de baby panda’s (gewicht 100-150 gram en zo groot als een muis) en hun groei. Best interessant, maar in het echt zijn ze toch leuker!
Want wat zijn het een geweldige beesten, zo lui als een draak en schattig als een knuffelbeest. Helemaal super!
Tegen het eind van de ochtend rijden we terug naar het hostel.
In de middag zetten we ons leven op het spel. We huren een fiets en begeven ons in het stadse verkeer. Regels zijn er vooral om genegeerd te worden en heel donker oranje is nog gewoon groen. Voor links en rechts afslaand verkeer gelden überhaupt geen stoplichten. Tenminste, de kleur doet er niet toe. Je kan altijd afslaan. Verder is het een georganiseerde chaos. Eén voordeel. De brommers en fietsers zijn hier zo goed als gescheiden van de auto’s. Je grootste kans op overleven is brutaal zijn en veel bellen. Zo gezegt, zo gedaan en binnen een paar minuten staan we bij het postkantoor. Hier leveren we bijna 7 kilo aan wintergoed af. Na aangewezen te hebben (nee, Holland is geen Ierland) waar we de spullen graag terug hopen te zien over enkele weken wordt er een doos gepakt. Keurig wordt onze kleding ingepakt en voorzien van een serie stempels. Op goed geluk! Over een maand of twee komen ze in Nederland aan.
Opnieuw storten we ons in het verkeer en fietsen een groot deel van de stad door. Het gaat ons goed af en het weer is echt fantastisch. De jas gaat in het mandje. In het park is het een drukte van belang. Wat doen al die mensen hier, het is maandagmiddag?!? De zangboeken zijn mee, en compleet in traditionele kleding gaat men hier los. Waanzin, en wat een herrie.
Op het centrale plein midden in de stad kopen we een ijsje en bekijken we de mensen. En de mensen ons. We blijven interessant. Na een aantal malen geposeert te hebben (we zouden er geld voor moeten vragen, hebben we die cruise er zo uit) fietsen we langzaam terug.
De banken lonken en het eten smaakt weer voortreffelijk. De avond vliegt voorbij.
