Dinsdag 29 maart:
Alweer op tijd op. Hebben we ons zelf aangedaan hoor. Er zijn twee treinen naar Chongquin. Een snelle, in twee uur ben je over, en een langzame trein. In slechts 5 uur ben je daar. En je snapt, in het kader van de bezuinigingen, hebben wij de langzame trein geboekt. Een mannetje van het hostel brengt ons om 9.00 uur naar het station. Buiten begint meteen de rij, het is net een vliegveld. Honderden mensen dringen zich voor de poorten van de beveiliging met niet de minste bagage. We komen er goed door en keurig op tijd vertrekt een uurtje later onze trein. Na een uur of twee snappen we waarom deze trein er drie uur langer over doet. Op elk station staan we stil om een snelle trein voorbij te laten gaan. Tja, zo kan het gaan.
Om 15.00 uur staan we dan eindelijk in Chongquin. Hier worden we opgewacht door een jongeman van het cruise bedrijfje. Vol verwachting rijden we de stad in. Ietsje groter dan verwacht. Als we het nakijken blijken hier ook ruim 4 miljoen mensen te wonen. Hmm, blij dat we een transfer hebben. Aangekomen laten we de bagage achter en lopen de stad in. De eerste tegenvaller van de Cruise. Het avondeten voor vanavond zit er niet bij in. All inclusive blijkt toch exclusief diner op dag 1. Helaas. Voor de zekerheid kopen we nog wat drinken en chips. Zal ook wel niet inclusief zijn.
Iets voor zessen is het dan zover. We gaan naar de boot. Ze heet Princes Elaine. Heeft wel enige potentie, toch!
Maar je raadt het al. De entree is over gammele planken en ijzeren schotten. Bij binnenkomst blijken er voornamelijk Chinezen te zijn die geen woord engels spreken. Eigenlijk is het gewoon een Chineze boot waar ze één engelssprekend mannetje op hebben gezet. Wat nou, internationaal. Het is toch allemaal net niet wat je ervan verwacht. Bij het woord cruise heb ik een bepaald beeld. Tja, en dat is dit net niet. Maar, als je het woord cruise, vervangt voor boottocht dan is het echt super. De meisjes langs de gammele planken lachen lief en heten ons welkom. Er is één engels sprekende man aan boord en onze hut heeft een eigen douche en toilet. De bedjes zijn netjes opgemaakt en het ziet, op een laagje stof na, redelijk schoon uit. De boot heeft meerdere eetzalen, een bar, een gymzaaltje voor Thai Chi en je kan een massage (in euro’s afrekenen..!) krijgen. Kijk, zo klinkt het toch weer bijna als een cruise..!!
Tegen 20.30 uur is de briefing. Er blijken gelukkig nog een paar meer westerse mensen op de boot te zitten. We krijgen een planning en tot onze verbazing worden we echt druk. Om 7.00 uur ontbijt. Meerdere excursies, 3x per dag eten, een welkomsparty van maar liefst een half uur en een cocktail party in de avond van dag 2. We wachten in spanning af.
Als we vertrekken proosten we, met ons laatste restje wodka, op een behouden vaart.
Woensdag 30 maart:
Veel te vroeg gaat de wekker. Niet veel later gevolgt door een prachtig muziekje uit de speaker met een stem die ons een goedemorgen wenst. Ons ontbijt staat klaar op dek 4. Na een heerlijke douche wandelen we door de gangen. Het buffet is opgedient en bestaat voornamelijk uit mie, dumplings en warme groente. Daarnaast nog een beetje brood, een gekookt eitje en warme jus de orange.
Om 8.00 uur worden alle engelssprekende mensen verzameld en gaan we op weg naar de Ghost Town, Fengdu. Een stad waar nu niemand meer woont, alleen de geesten dan. Het eigenlijke dorp is verplaatst naar de overkant van de rivier voordat de dam gebouwd is. De oude stad is afgebroken en de fundamenten liggen nu (na de bouw van de dam) op de bodem van de rivier. De tempels behorend bij de oude stad zijn nog wel intact omdat deze hoger op de heuvel gebouwd zijn. Deze bezoeken we nu dus. Onze gids legt veel uit over de gebruiken (of bijgeloven, zoals wij ze noemen) van de Chinezen. Erg interessant, en een aantal puzzelstukjes van eerdere tempels vallen nu meteen op hun plek. Na ruim twee uur lopen we terug naar de boot. We drinken een kopje thee en dan is het alweer tijd voor de lunch. Mie, rijst, groentje en vlees met botjes. Alles erop en eraan. De middag is vrij van activiteiten. We zetten ons aan de achterzijde op dek 5 neer met uitzicht op het heuvelachtige landschap. Heerlijk in het zonnetje.
De welkomsparty van half 6 begint om 10 voor zes. ‘t Is ook niet makkelijk om in één middag 4 tafels, enkele champagneglazen en wat kroepoek en koekjes klaar te zetten. Na 10 minuten heeft bijna iedereen z’n glaasje leeg en vertrekken we naar de eetzaal. Wegens technische problemen op dek 4 is deze op dek 3 voor iedereen, dus chinees of geen chinees, dek 3. Zitten we nog tussen de smakkende, rochelende en spugende chinezen. Nou ja…
Na een spelletje Kolonisten begeven we ons naar de cocktailparty. Een kinderfeest, compleet met een soort spijkerpoepen, stoelendans en optredens van de aanwezige crew. voor een biertje betaal je ruim 4 euro dus je begrijpt dat wij, na een uurtje, ons eigen feestje in onze eigen hut hebben voortgezet.
Donderdag 31 maart:
Nog vroeger gaat de wekker (het cruise gevoel zakt verder weg…). De optinele excursie vertrekt om 07.30 uur. Aangezien wij deze overslaan besluiten we iets later op eigen houtje de kade te gaan verkennen. Vanaf hier schijn je een aardig uitzicht te hebben over de eerste gorge. Helaas, het feestje gaat niet door. We mogen de boot niet af zonder een aardig bedrag te betalen. Daar trappen we dus niet in. Een stel Canadezen die hetzelfde idee hebben als wij mogen de boot ook niet af. Maar met vier ben je sterker en nadat het crew-mannetje (letterlijk) opzij is gezet lopen we door. Vrij!!
De kade blijkt niet zo interessant en het uitzicht is errug mistig. Beetje jammer… Na uurtje besluiten we dan toch maar terug te keren, waar een uiterst blij crew-mannetje ons dankt dat we terug zijn. Prachtig!
Iets na tienen vertrekken we weer en varen direct de Xiling Gorge in. Er wordt het één en ander uitgelegd alleen verstaan we het niet, het klinkt nogal Chinees. Na een boze interactie wordt het dan toch ook in het engels vertaald. Hè fijn zo’n internationale cruise…
Na de lunch vertrekken we in een kleinere boot naar de Lesser Three Gorges. Inmiddels is het zonnetje lekker doorgebroken, is de jas ingeruild voor een shirtje en genieten we op het dek van de omgeving. Tegen vijven zijn we terug en varen we de tweede gorge in. De engelse uitleg die weer ontbreekt laten we voor wat die waard had moeten zijn en nog voor we de gorge verlaten zitten we op dek 3 te eten.
De geplande karaokeparty laten we ook voor wat die is en in onze hut kijken we nog een keer naar onze planning. Best lastig, er zit een regenfront in het zuiden van China en die wil je toch het liefst omzeilen. Nog maar een nachtje over slapen.
Vrijdag 01 april:
Ontbijten om 7.00 en verzamelen om 8.00 uur. Met de bus worden we naar de grootste dam van de wereld gebracht. De dam en de sluizen, 5 op rij, zijn klaar en volop in gebruik. De energie die hiermee opgewekt wordt beslaat ongeveer 3% van de benodigde hoeveelheid in China. En ze zijn aan het bijbouwen om die procenten nog wat op te krikken. Daarnaast wordt er voor de wat kleinere schepen een scheepslift gebouwd. Hiermee kunnen de schepen in één keer naar het volgende level getild worden i.p.v. in 5x. En dat scheeld tijd, veel tijd! In 2015 moet ie klaar zijn. De hele excursie is erg indrukwekkend. Je hebt een aardig overzicht over de grootte die het hele project beslaat. Wel jammer dat je niet dichterbij kunt kijken. In Itaipu, Brazilië (de op één na grootste dam) mocht je ook binnen bij de controlekamer en turbines enzo kijken.
Net voor de middag zijn we terug bij de boot. We pakken onze spullen bij elkaar en nemen afscheid. Onze cruise zit erop. Hij viel een beetje tegen maar de boottocht was de moeite waard…haha…
Een taxibusje staat klaar om ons naar Yichang te brengen. Vanaf hier vertrekt om 13.30 uur de bus naar Wuhan. Met enige vertraging staan we om 18.30 uur op het busstation. Da’s handig, het treinstation zit ernaast en we moeten nog tickets boeken naar Shanghai voor morgen. Meteen maar doen.
In plaats van de voorgenomen rust (nachtje Wuhan, uitslapen en de snelle middag trein naar Shanghai) staan we voor het loket kaartjes te bestellen voor de nachttrein. Wat doen we onszelf weer aan…
Op het foodcourt stillen we onze honger en om 20.45 uur zitten we keurig in de vertrekhal te wachten. Zo’n twee uur later liggen we, compleet munt, 3 hoog in een bedje terwijl het spoor onder ons doorschiet. Morgenochtend om 07.30 uur zullen we Shanghai binnenrijden…
